ΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ & ΑΡΕΤΟΥΣΑ

Μόιρα μου, κ'ίντα λείπεσαι,να κάμεις πλιο σ'εμένα ;
Τη σήμερο μ'ενίκησες, όχι στα περασμένα.
Ό,τι κια αν είχα, επήρες τα, ίντ'άλλο απομένει ;
Κ'ίντα ανιμένει πλιο να δει ένας, όπου κερδαίνει ;
Ενίκησες τον πόλεμον, οπού 'χες μετά μένα,
και δε σ'εψήφουν ως εδά στα μου'χες καμωμένα.
Πάντα επολέμου'δυνατά, κι όλπιζα να νικήσω,
μα σήμερο μ' ενίκησες στα φύλαγες οπίσω.
Κι ακόμη θέλεις με να ζω, όχι για να'χω ζήση,
μα για να βασανίζομαι σ' έτοια μεγάλη κρίση ;
Εγώδε σε φοβούμαι πλιο, ουδ'ο νους μου σε λογιάζει,
γιατί η ολπίδα όπου βρεθεί, το φόβο συντροφιάζει.
Μα εδά οπού εκείνη εμίσεψε, κι απ'την καρδιά μου εχάθη,
εγώ δεν τα φοβούμαι πλιο του Ριζικού τα Πάθη.
Σήμερο απόμεινα άφοβη, δεν έχω πλιο ίντ'ολπίζει,
το Ριζικό δεν το ψηφώ, η Μοίρα δε μ'ορίζει.