Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείται να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΥΡΟΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ 1900 - 1989

Ο Σταύρος Μαυροδημητράκης ήταν από τους πρώτους σολίστες λαγουτιέρηδες της κρητικής μουσικής.Τότε που το λαγούτο "κεντούσε" πενιές και μελωδίες, τότε που το πασαδόρικο παίξιμο ήταν παντελώς άγνωστο, χάριν... ενορχήστρωσης που λέμε σήμερα, τότε λοιπόν ο Σταύρος Μαυροδημητράκης δόξασε αυτό το όργανο, αλλά δοξάστηκε και ο ίδιος.
Γεννήθηκε το 1900 στα Μαρεδιανά Κισάμου. Ήταν γιος του παλιού λυράρη, του Νικηφόρου Μαυροδημητράκη. Επηρεασμένος από τον πατέρα του, ακολούθησε τα μονοπάτια της μουσικής. Όχι όμως με λύρα, αλλά με μαντολίνο στην αρχή. Δέκα χρονών ήταν σαν πρωτόπιασε το μαντολίνο με βοήθεια ενός συγχωριανού του. Γρήγορα όμως έδειξε την κλίση του στο λαγούτο και ήδη στα δεκαπέντε του ήταν ένας τεχνίτης λαγουτιέρης, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Τα ακούσματα των λαγουτιέρηδων της εποχής του, του Ανδρέα Κουτσουρέλη, του Παπαδογιώργη, του Βαρδή Γεωργακάκη κ.α. ήταν σημαντικά στην μετέπειτα πορεία του. Με τον πατέρα του στην αρχή "ζύγιασε" τις πενιές του, αλλά κατόπιν η συνεργασία του με τον Νικολή Χάρχαλη ήταν πολύ σημαντική. Μαζί ηχογράφησαν και δίσκους. Όταν δεν έπαιζε λαγούτο ήταν βοηθός ενός ντερμιτζή στο Καστέλλι Κισσάμου. Ακόμα και στην Μικρά Ασία επιστρατεύτηκε για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Έπαιξε με πολλούς καλλιτέχνες της εποχής εκείνης, με τον Γιώργη Μαριάνο, με τον
Κουνελοκωστή, με τον Νικολή Κατσούλη (Κουφιανό), με τον Ζερβό κ.α. Στην Αθήνα που ανέβηκε συνεργάστηκε με πλήθος μουσικών στην ταβέρνα "Τα Χανιά" του Ευτύχη Μπασιά. Στην Αθήνα γνωρίστηκε με τον μεγάλο λυράρη, τον Αλέκο Καραβίτη όπου μαζί αποτέλεσαν ένα πολύ καλό δίδυμο και μαζί έγραψαν αρκετούς δίσκους. Ακόμα συνεργάστηκε με πλήθος λυράρηδων, όπως ο Γιώργης Μουζουράκης, ο Θανάσης Σκορδαλός κ.α. Σημαντική όμως η συνεργασία του με τον αείμνηστο δάσκαλο, τον Κωστή Μουντάκη. Σημαντική τόσο σαν συνεργασία, όσο και σαν φιλία.
Στον Πειραιά, στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία, ο Σταύρος Μαυροδημητράκης έζησε όλα του τα χρόνια, χωρίς όμως να κάνει οικογένεια. Αριστοκρατική εμφάνιση, λεβεντιά και παράστημα. Παντού, σε όλες τις εκδηλώσεις των Κρητών του λεκανοπεδίου πρόσφερε τις υπηρεσίες του, αλλά και στο εξωτερικό ακόμα. Αλλά η αγάπη του για την Κρήτη και την Κίσσαμο ήταν τόσο μεγάλη έτσι ώστε να πραγματοποιεί συνεχή ταξίδια για το αγαπημένο του νησί. Πάντα ομολογούσε την αγάπη του για το πρόσωπο του Νικολή Χάρχαλη, παρόλο που οι συνεργασίες του ήσαν πολλές με άλλους μουσικούς. Αυτόν όμως θεωρούσε σαν "κορφή" της μουσικής παράδοσης.
Τα τελευταία χρόνια, αποτραβηγμένος από την ενεργό δράση, άκουγε τους νεώτερους λαγουτιέρηδες και συλλογιζόταν το μέλλον αυτού του οργάνου. Δεν του άρεσαν οι πασαδόροι, οι άτεχνοι και μονότονοι λαγουτιέρηδες που κρυβόντουσαν πίσω από τους ήχους της λύρας. Έλεγε χαρακτηριστικά "το λαγούτο παίζει πενιά, αλλιώς ανε δε θές πενιά, άμε να παίξεις κιθάρα". Του άρεσε πολύ η μουσική της δυτικής Κρήτης. Πολλοί τον θυμούνται να παίζει έναν αγαπημένο σκοπό, τον Μαρεδιανό συρτό του Μανιατογιάννη, σκοπό που είχε το όνομα του χωριού του. Τον έπαιζε και δάκρυζε... Βραβεύτηκε από διάφορα σωματεία, ξεχωριστό όμως το βραβείο του συλλόγου Κρητών Πειραιώς "Η Ομόνοια", το οποίο βραβείο του παρέδωσε ο φίλος και συνεργάτης του, ο Κωστής Μουντάκης. Ο Σταύρος Μαυροδημητράκης, ο κορυφαίος αυτός λαγουτιέρης, αυτή η μοναδική τέχνη, πέθανε σε ηλικία ογδόντα εννέα ετών το 1989 στον Πειραιά.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΡΕΔΙΑΝΑ ΚΙΣΣΑΜΟΣ ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗ

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΟΠΟΛΙΑ 1930

Μια σπάνια φωτογραφία του Νικολάου Πλαστήρα στα Τοπόλια, το 1930.
Από τα πρόσωπα που έχουμε αναγνωρίσει διακρίνεται τέρμα δεξιά ο Λιαπάλης, ο Περιστεράκης στην μέση  ο πρώτος χωροφύλακας αριστερά, ο Ν. Παπακωνσταντίνου. Στο μέσον ο N. Πλαστήρας και αριστερά η Έλενα Σκυλίτση δεύτερη σύζυγος του Ελ. Βενιζέλου. Όλοι τους ήταν φυσικά φιλοξενούμενοι του Εμμ. Μαρκαντωνάκη επιστήθιου φίλου του Βενιζέλου που απεικονίζεται στα αριστερά με την σύζυγο του ! 
ΠΗΓΗ

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Π.

Όσοι πάνε στην Γραμβούσα το πρώτο πράγμα που αντικρίζουν δεν είναι άλλο από το προσαραγμένο πλοίο (φώτο Τσούμπας). Πρόκειται για το Μότορσιπ Δημήτριος Π, ολικής χωρητικότητας 325 κόρων, καθαρής 175 κόρων, μήκους 146 ποδιών, ναυπηγήσεως του 1921.
Το σκάφος απέπλευσε την 30η Δεκεμβρίου του 1967 από την Χαλκίδα, με 440 τόνους τσιμέντα και προορισμό την βόρεια Αφρική. Λόγω καιρού, αναγκάστηκε να αγκυροβολήσει στον Όρμο Διακόφτη των Κυθήρων
Στις 6 Ιανουαρίου απέπλευσε για τον προορισμό του, όμως συνάντησε και πάλι δυσμενείς καιρικές συνθήκες και αναγκάστηκε να αλλάξει πορεία προς τις δυτικές ακτές της Κρήτης.
Αγκυροβόλησε στην νότια πλευρά της νήσου Ήμερη Γραμβούσα σε απόσταση200 περίπου μέτρα από την ακτή και έριξε και τις δυο άγκυρες.
Στις 8 Ιανουαρίου του 1968και περί ώρα 13.15 κόπηκε η αλυσίδα της δεξιάς άγκυρας και ο κυβερνήτης προσπάθησε να κρατήσει το σκάφος με τη βοήθεια της μηχανής, όμως τελικά δεν τα κατάφερε, το σκάφος προσάραξε με την αριστερή πλευρά και το μηχανοστάσιο κατακλύστηκε από νερά.
Ο κυβερνήτης διέταξε την εγκατάλειψη του σκάφους και το πλήρωμα παρέμεινε στην Ήμερη Γραμβούσα μέχρι τις 10 του Ιανουαρίου, λόγω κακών καιρικών συνθηκών και τελικά παρελήφθησαν από το αντιτορπιλικό Ιέραξ που είχε καταπλεύσει στην Σούδα.
Βιβλιογραφία Χ. ΝΤΟΥΝΗΣ  Ναυάγια στις Ελληνικές θάλασσες

πηγη

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΤΟΙΧΟΣ

-Πόσοι από εμάς έχουμε αναλογιστεί αν υπάρχει πραγματική ελευθερία στην ζωή μας;
- Πόσοι από εμάς έχουμε υπολογίσει τα θέλω μας, συγκριτικά με τα πρέπει;
- Πόσοι από εμάς, έχουμε βάλει το καθήκον μας πάνω από τις προσωπικές μας φιλοδοξίες;

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΡΧΟΝΤΑΙ.........ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟ!!

Δημοτικές εκλογές 17ης Οκτωβρίου 1982
Ο καθένας μας έρχεται να ζήσει πάνω στη Γη ελεύθερος και κανένας μας δεν πρέπει να γίνεται πιόνι, παίγνιο κανενός. Η ελευθερία του ατόμου είναι να εκφράζει τις γνώμες και τις ελπίδες του για την ανθρωπότητα, είτε τις συμμερίζονται πολλοί, είτε τις συμμερίζονται λίγοι, ή ακόμα και κανένας.
Ο άνθρωπος με ελεύθερη σκέψη δεν ανταλλάσσει την τιμή του και την αξιοπρέπειά του, με τίποτα. Η ανθρωπότητα πάει μπροστά με τις εξαιρέσεις: Τους ολίγους εκείνους ελεύθερους ανθρώπους, που τολμούν να πουν τη γνώμη τους χωρίς προσωπείο, χωρίς ψέμα.
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!!!

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ !!

1948 Καστέλλι

Την πιο δύσκολη σχολική χρονιά από τη μεταπολίτευση χαρακτήρισε η υπουργός την φετινή!!!!! Τι να πούνε όλοι αυτά τα παιδιά του 48' που δεν είχαν παντελόνι να βάλουν, έπερναν δανεικά τα σακάκια, οι κάλτσες ήταν πολυτέλεια και φορούσαν τα παπούτσια μόνο για τις φωτογραφίες ! Λέτε να φτάσουμε εκεί;

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕΡΟΣ 3ο

Ο Έρωτας και η λευτεριά
στην Κρήτη κατοικούνε,
γιατί ο τόπος τους φελά
κι όλο το χρόνο ανθούνε
Ήθελα μόνο μια στιγμή
της θάλασσας να μοιάσω,
για να μπορέσω ολόκληρη
την Κρήτη ν’ αγκαλιάσω
Δυο μάνες έχω εγώ
σε τούτο τον πλανήτη,
η μια ναι που με γέννησε
και η άλλη είναι η Κρήτη

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

 Η Κρήτη είναι σαν μια «ήπειρος»: τα έχει όλα. Ένας παράδεισος διακοπών που σε κάνει να ξεχνάς τον «έξω κόσμο».


" Αμα δεν νιώσεις λεύτερη
στον κόσμο πάντα κι άλλη ,
μη χάνεις το κουράγιο σου,
έλα στην Κρήτη πάλι "

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Ο ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΣ ΘΕΛΕΙ ΕΛΕΟΣ


Η λευτεριά δεν έχει σκοπό. Μήτε βρίσκεται στη γης ετούτη - στη γης ετούτη βρίσκεται μονάχα ο αγώνας για τη λευτεριά.
Αγωνιζόμαστε για τα άφταστα, και γι' αυτό ο άνθρωπος έπαψε να είναι ζώο.
Καλή 'ναι η δικαιοσύνη, μα για τους αγγέλους - ο άνθρωπος ο κακομοίρης δεν αντέχει, θέλει έλεος... Μπας και βρίσκεται στον πάτο της Κόλασης, Κύριε, η πόρτα της Παράδεισος;
Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος.
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ

H Χερσόνησος του Τηγανιού τα νησάκια Άγρια & Ήμερη Γραμβούσα, αλλά και το Ποντικονήσι, βρίσκονται στα βορειοδυτικά της επαρχίας μας και προστατεύονται από το ευρωπαϊκό δίκτυο Φύσης 2000.
Πάνω στην Ήμερη Γραμβούσα, το κάστρο που κατασκευάστηκε από τους Ενετούς το 1582 είναι μνημείο ιστορικό, και φυσικά ενταγμένο στο πρόγραμμα «Κάστρων Περίπλους» του υπουργείου Πολιτισμού.
Νησί πολυδιαφημισμένο, πολυπερπατημένο, πολυτραγουδισμένο, πόλος έλξης χιλιάδων τουριστών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, και ημερήσιας περιπέτειας των ντόπιων κατά φαντασία «πειρατών».
Για την ανάδειξη της κληρονομιάς μας αυτής στο κάστρο αλλά και γενικά στο νησί της ήμερης Γραμβούσας έγιναν κάποια έργα, όπως αναστηλώσεις στο τείχος του κάστρου, κατασκευή τριών κτισμάτων, κατάλυμα για τον φύλακα και τους επιστήμονες που θα πραγματοποιούν μελέτες στο νησί, αναψυκτήριο και τουαλέτες για τους επισκέπτες.
Ο παράδεισος του ψαροτουφεκά.

http://sadentrepese.blogspot.com/2008_09_01_archive.html

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΝΥΜΦΗ ΦΑΛΑΣΑΡΝΗ

Ωκεανίδες, Νηρηίδες, Γοργόνες, Νύμφες και Σειρήνες, πλάσματα βγαλμένα από την μυθολογία μας αλλά και την φαντασία μας. Κόρες του Δία, θεότητες των γλυκών νερών οι Νύμφες γεννήθηκαν στον ουρανό κατέληξαν όμως να κατοικήσουν στους επίγειους παραδείσους, στα δάση, στις πηγές ποταμών και στα καταπράσινα λιβάδια
Σε όλα τα μέρη της Ελλάδας οι σπηλιές που ο υγρός τους θόλος στάζει στάλα-στάλα και σχηματίζει σταλακτίτες, προπαντός οι πολύ μικρές σπηλιές και οι κοιλότητες των βράχων που αναβλύζουν κρυστάλλινες πηγές ήταν η φυσική κατοικία των Ναϊάδων. Μια τέτοια Ναϊάδα έτυχε να ζήση κατά την παράδοση ή τα λεγόμενα μας στην δυτική μεριά του δήμου μας, η νύμφη Φαλασάρνη.

Μάλλον από αυτήν την νύμφη πήρε το όνομα της η ομορφότερη περιοχή του νομού μας, την περιοχή με την φανταστική αμμώδη παραλία και τα πεντακάθαρα γαλανοπράσινα νερά, τους μικρούς γραφικούς κολπίσκους που αναβλύζουν πηγαία νερά, και όσους απόμειναν από τους υπέροχους αμμόλοφους με τα κάτασπρα κρινάκια.
Φαλασάρνη η νύμφη μας, προστάτιδα αυτής της εξαίσιας ομορφιάς λοιπόν.
Σήμερα τα Φαλάσαρνα είναι μια από τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδος, και πάμπολλα βραβεία τιμούν κάποιους τοίχους κάποιων αδιάφορων καρεκλοκένταυρων. Η καλύτερη παραλία για το 2003 και πάντα μέσα στην δεκάδα τα τελευταία χρόνια κατακλύζεται το καλοκαίρι από χιλιάδες παραθεριστές που λαχταρούν να παιχνιδοκολυμπίσουν στα πεντακάθαρα νερά της περιοχής θαυμάζοντας συνάμα κι ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα. Είναι βέβαια και ένας τεράστιος κάμπος υψηλής παραγωγικότητα.
Φωτογραφίες Ανυφαντής 1972
http://sadentrepese.blogspot.com/

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

OI ΠΑΠΑΔΕΣ

Δύο παπάδες συναντιούνται κάθε πρωί με τα ποδήλατά τους καθώς πηγαίνουν να κάνουν λειτουργία στις εκκλησίες τους. Μια μέρα ενώ ο ένας πήγαινε με το ποδήλατο συναντά τον άλλο που πήγαινε με τα πόδια.
- Τι έγινε αδελφέ; τον ρωτάει. Τι έγινε; που είναι το ποδήλατό σου;
- Ασε...μου το κλέψανε αδελφέ! του απαντάει ο άλλος ο παπάς, και τώρα δεν ξέρω τί να κάνω...
- Ακου να σου πω λέει ο άλλος: Την Κυριακή στην εκκλησία, που θα είναι πολλοί, στο κήρυγμα θα αρχίσεις να λες τις 10 εντολές. Όταν θα φτάσεις στο ου κλέψεις, θα δεις ποιός θα ταραχτεί από κάτω, και θα καταλάβεις ποιός στο πήρε.
Πράγματι, έτσι κι έκανε. Tη Δευτέρα το πρωί συναντιούνται πάλι, κι ο πάπας είχε βρει το ποδήλατό του.
Τι έγινε; τον ρωτάει ο άλλος, πως το βρήκες;
- Έκανα ότι μου είπες, λέει ο παπάς. Στο κήρυγμα, άρχισα να λέω τις 10 εντολές. Φτάνω στο ου κλέψεις, κοιτάω να δω αν κουνήθηκε κανένας, αν ταράχτηκε... τίποτα. Όταν όμως έφτασα στην εντολή ου μοιχεύσεις, θυμήθηκα που το είχα αφήσει!!
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείται να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.