BOSA NOVA

Η μπόσα νόβα, η ρυθμική πρόσμιξη της μουσικής σάμπα με την τζαζ, που απέκτησε παγκόσμια φήμη με το γνωστό τραγούδι «Γκαρότα ντζι Ιπανέμα» (Κορίτσι της Ιπανέμα).

Το συγκεκριμένο μουσικό είδος είναι μια σύζευξη της παραδοσιακής σάμπα με μία ισχυρή επιρροή από την τζάζ και πάνω σε μία αρμονική γραμμή δανεισμένη από την κλασσική μουσική. Η μπόζα νόβα φιλοδοξούσε να ξεφύγει από την τυπική λαϊκή μουσική, συνήθως την ξέφρενη σάμπα του καρναβαλιού, που αγκάλιαζε η εργατική τάξη, ή τις μπαλάντες και τα λατινοαμερικάνικα μπολέρο, που άκουγε η μεσαία τάξη.

Bosa Nova - το Jeronimo Janka - το twist ήταν οι χοροί στην δεκαετία του 70΄δεν πιστεύω να τους ξεχάσατε;

Ο ΓΕΡΟ ΣΟΦΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ

10 σωστές κουβέντες που άκουσα από ένα γέρο Κρητικό :

Η πια χαμένη μέρα τση ζωής μας είναι κείνη να που δεν εγελάσαμε.

Οι τρανοί άνθρωποι μπορεί να’ ναι και αφηρημένοι, μα οι αφηρημένοι δεν είναι ποτέ ντως τρανοί.

Το μεγάλο πόνο τονε γιατρεύει ο μεγάλος χρόνος .

Καλλιά άσκημο πρόσωπο παρά άσκημο μυαλό.

Όποιος αναθρέφει καλά τα κοπέλια ντου, αναθρέφει μια καλή γενιά τση πατρίδας του.

Ο ξύπνιος άνθρωπος με σκάρτο χαρακτήρα είναι επικίνδυνος.

Όποιος προδίδει το ξένο μυστικό δε κρατεί μηδέ το δικό ντου.

Ο κακός μοιάζει με το κάρβουνο που αδέ σε κάψει θα σε μουντζουρώσει.

Όποιος έχει το άδικο μανίζει και πιότερο.

Και

Έχουμε δυο αυτιά για να ακούμε καλά και ένα στόμα για να λέμε λίγα.

ΤΟΝ ΠΗΡΕ Ο ΥΠΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΔΙ !

Γράφει η Αναστασία στο ημερολόγιο της.
" Από μικρή μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου και τον εκάστοτε συνομιλητή μου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπορώ πλέον μετά από 40 χρόνια, με σχετική ευκολία να "διαβάζω" τη γλώσσα που εκπέμπει το σώμα του συνομιλητή μου, έτσι και το σταύρωμα των ποδιών σημαίνει άμυνα..σταυρωμένα πόδια, σημαίνει "κλείδωμα" ίσως και ανασφάλεια....."
Φυσικά είναι και μια συνηθισμένη κίνηση που πολλές φορές γίνεται ασυναίσθητα, όμως, σύμφωνα με έρευνα, βλάπτει σοβαρά την υγεία. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, όταν σταυρώνουμε τα πόδια, οι καρδιακοί παλμοί αυξάνονται κατά 8%, ενώ η αρτηριακή πίεση αυξάνεται κατά 4%. Να προσέχετε λοιπόν!!!
Στο καφενείο, αντίθετα, άμα δουν κάποιο νεαρό να κάθετε σταυροπόδι του λένε......κοπέλι μου σταυροπόδι κάθονται όσοι έχουνε σκοτώσει ...... Τούρκο, όπως ο αιωνόβιος Κρητικός που τον πήρε ο ύπνος..... σταυροπόδι.

ΟΙ ΕΠΙΤΥΧOΝΤΕΣ ΤΟΥ 1967

"Σας εύχομαι ολόψυχα, η φοιτητική σας περίοδος να είναι γεμάτη από γόνιμες προσπάθειες και επιτυχίες. Μη ξεχνάτε όμως, ότι βασική προϋπόθεση για να ΄ρθουν οι επιτυχίες στη ζωή σας, είναι η ευλογία του Θεού και ο θείος φωτισμός. Φροντίστε να έχετε πάντοτε κοντά σας αυτά τα δύο παντοδύναμα στοιχεία. Και θα τα έχετε, αν η ζωή σας είναι πάντοτε καθαρή και ακέραιη." ...τους είπε ο σεβάσμιος γέροντας στους επιτυχόντες σε ανώτατα ιδρύματα της χώρας το 1967 που πήγαν να τον δουν. Και αυτοί μάλλον τον άκουσαν, γιατί όλοι τους βγήκαν ..χρήσιμοι άνθρωποι.

Από αριστερά : Κυριτσάκης Αποστόλης, Καστρινάκη Ιωάννα, Σαββάκη Ειρήνη, Μαραγκουδάκης Ιωάννης, Παπαδημητράκη ;, Σεβασμιώτατος Ειρηναίος, Δεσποτάκη Ευτυχία, Σαββάκη Ιβόνη, Σκουνάκη Ευτυχία, Σημαντηράκη Ευτυχία, Ροδουσάκης Κυριάκος.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ - ΔΙΑΓΝΩΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ...ΛΥΣΕΙΣ

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Το ποτό αποτυγχάνει να δώσει απόλαυση και γεύση, το μπροστινό μέρος του πουκαμίσου είναι υγρό!
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Το στόμα δεν είναι ανοιχτό ή το ποτήρι έχει τοποθετηθεί σε λάθος μέρος του προσώπου.
ΛΥΣΗ: Πάρτε μια εξάδα ποτήρια και δοκιμάστε την τεχνική εμπρός από έναν καθρέφτη έως ότου η τεχνική τελειοποιηθεί.
ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Τα πόδια είναι κρύα και υγρά.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Κρατάτε το ποτήρι σε λανθασμένη γωνία.
ΛΥΣΗ: Κρατείστε το ποτήρι σε τέτοια θέση ώστε το άνοιγμα να κοιτάζει προς το ταβάνι.
ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Το μπαρ είναι θολό.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Κοιτάτε μέσα από τον πάτο του άδειου ποτηριού σας.
ΛΥΣΗ: Βρείτε κάποιον που θα σας κεράσει μια καινούρια μπύρα.
ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Το μπαρ κινείται.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Κάποιοι σας κουβαλάνε.
ΛΥΣΗ: Διαπιστώστε αν αυτοί που σας κουβαλάνε, σας πηγαίνουν σε κάποιο άλλο μπαρ Αν όχι, παραπονεθείτε δυνατά ότι πέσατε θύμα απαγωγής.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Προσέξατε ότι ο τοίχος μπροστά σας, είναι καλυμμένος με κεραμίδια και έχει ένα γύψινο γύρω γύρω. ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Έχετε πέσει ανάσκελα. ΛΥΣΗ: Εαν το ποτήρι σας είναι ακόμη γεμάτο μείνετε εκεί που είσαστε και απολαύστε το ποτό σας. Αν όχι, ζητείστε από κάποιον να σας σηκώσει και να σας σύρει προς την μπάρα.
ΣΥΜΠΤΩΜΑ: Όλα σκοτεινιάζουν και ησυχία επικρατεί τριγύρω. ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Το μπαρ κλείνει. ΛΥΣΗ: ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙΤΕ!!!!! Δεν υπάρχει λύση!

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη είναι το κατεξοχήν μνημείο στο οποίο σε κάθε εθνική εορτή γίνεται απόδοση τιμών, υπό τον ήχο των παιανίζοντων μπάντων και υπό τα τιμημένα ξίφη των γυαλιστερών και επισήμων στολών των κατώτερων, ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς και από παλαίμαχους αγωνιστές, προέδρους, βασιλείς, πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές και πρεσβευτές. Όλοι ανεξαιρέτως, αφού καταθέσουν το στεφάνι τους, σκύβουν το κεφάλι και λαμβάνουν τη στάση μιας βλοσυρής, ατάραχης και συνάμα άδειας προσοχής, όπου και παραμένουν για κάποια απροσδιόριστη χρονική διάρκεια. Όλοι τους προσπαθούν να αποδώσουν τη νενομισμένη και δέουσα μεταθανάτια τιμή στον κάθε στρατιώτη, ναύτη ή σμηνίτη που παρέδωσε τη ζωή του στο πεδίο της μάχης, λάφυρο στο βωμό της πατρίδος, αλλά και σε κάθε άλλη, ειρηνική ή και πολεμική στιγμή της πατρίδας, αλλά και να δώσουν θάρρος στους πολίτες της χώρας, θυμίζοντάς τους τις θυσίες που έγιναν, για να μπορούν να ζουν αυτοί ελεύθερα.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

Πάνω στα κάστρα σα θεά πανώρια η Ελευθερία

κρατά στα χέρια λάβαρο και λάμπει η ματιά

κι εκεί στα εικονίσματα η Παναγιά η Μαρία

το μήνυμα της Γέννησης δέχεται με χαρά.Στο ιερό μας σύμβολο τη γαλανή Σημαία

της λευτεριάς τα χρώματα σμίγουν αρμονικά

και της αγάπης σήμαντρα ηχούνε στον αιθέρα.

Γιορτάζει η Πατρίδα μας, γιορτάζει η Παναγιά.Το «Χαίρε Αειπάρθενε» ψαλμός και μελωδία

κι οι παιάνες που ηχούν ύμνος στη Λευτεριά

χαμογελά στην εκκλησιά γλυκά η Παναγία

κι η Ελλάδα ντύθηκε γαλάζια φορεσιά

24 ΜΑΡΤΙΟΥ

Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος, που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός,

καθώς εχιόνιζε απ' το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας,

κι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες,

εκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου και μια σημαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό, που όπλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε μα όλος ο κόπος τ' ουρανού,

όλος ο κόσμος έλαμπε σαν μια νεροσταγόνα πρωί στα πόδια του βουνού, τώρα, σαν από στεναγμό θεού ένας ίσκιος μεγαλώνει, τώρα, η αγωνία σκυφτή με χέρια κοκαλιάρικα, πιάνει και σβήνει ένα-ένα τα λουλούδια επάνω της, μες στις χαράδρες όπου τα νερά σταμάτησαν από λιμό χαράς κοίτουνται τα τραγούδια βράχοι καλόγεροι με κρύα μαλλιά κόβουνε σιωπηλοί της ερημιάς τον άρτο.
Χειμώνας μπαίνει ως το μυαλό.

Κάτι κακό θ' ανάψει.

Αγριέυει η τρίχα του αλογόβουνου, τα όρνια μοιράζονται ψηλά τις ψύχες τ' ουρανού. ΕΛΥΤΗΣ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

- Προθές τη νύχτα σε ’δα στον ύπνο μου κι εφόριες κατακόκκινα. Ήσουνε πολλά όμορφη, σαν τσοι καλύτερους καιρούς. Σε θώρουνα σ’ ένα ψηλό χαράκι. Με ξάνοιγες και μου ’κανες νοήματα πως είσ’ ευχαριστημένη. Φαινόσουνε πολλά χαρούμενη. Μα το χαράκι εψήλωνε, όλο κι εψήλωνε που σε μάκη ώρα δε σε διαντέριζα. Ήσουνε μική, μική σαν ένα πουλί. Κι αληθινά είχες φτερούγες, σε λίγη ώρα επέταξες κι απάνω σ’ αυτό εξύπνησα.

- Κι ίντα να λέει αυτό τ’ όνειρο, μα; .

- Το χαράκι ’ναι δύναμη, τα φτερά και το πέταμα δίδουν υγειά και κάλλη, και το κόκκινο ’ναι γλήγορο.

Γι’ αυτό τ’ όνειρο πήα στου Ταχτικού και μου το ξεδιάλυνε.

ΚΟΝΔΥΛΑΚΗΣ "Πρώτη αγάπη"

WIE GEHT'S ?

Η βλακεία είναι μια ιδιότητα υπερταξική, υπερεθνική και διαπολιτισμική, που ενδημεί στις πέντε ηπείρους του πλανήτη και στα εκατόν ενενήντα δύο κράτη μέλη του ΟΗΕ και δυστυχώς διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας: στην πολιτική, την επιστήμη, τη θρησκεία, στον κοινωνικό, το δημόσιο και το ιδιωτικό βίο. Με τη διαρκή παρουσία της και την καταλυτική επιρροή της στις πράξεις και στις ενέργειες ανθρώπων και λαών καταλήγει να σχεδιάζει το ιστορικό γίγνεσθαι της ανθρωπότητας. Κάτι που γίνεται ακόμη εμφανέστερο αν αναλογιστούμε ότι, στην αιώνια διαπάλη μεταξύ ευφυΐας και βλακείας, εκτός από τον κόσμο των εκ γενετής και των εκ παιδείας βλακών, σχεδόν δεν υπάρχει ευφυής άνθρωπος που να μην έχει διαπράξει στη ζωή του μερικές από τις λεγόμενες «βλακείες».

Θόδωρος Καρζής

Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

......Ύστερα από το πουθενά, μου ήρθε στο μυαλό, το ψωμί της γιαγιάς μου από το χωριό. Αυτό με το προζύμι, το ψημένο στο ξυλόφουρνο...άλλη υπέροχη ανάμνηση αυτή. Θυμάμαι την γιαγιά να ζυμώνει, ολόκληρη ιεροτελεστία...και γύρω από την σκάφη ένα κάρο κουτσούβελα..να περιμένουμε να τελειώσει....

Γιατί ξέραμε πως από εκείνο το ζυμάρι, θα έβγαιναν τα κουλουράκια μας πρώτα πρώτα από τα άλλα και πρώτα θα έμπαιναν και στο φούρνο, για να βγουν αχνιστά και να τα κάνουμε νααααα με τυρί και ντομάτα ...Τα φέρνω στο νου μου και μου τρέχουν τα σάλια..Τι με έπιασε....?

Η ΞΑΝΘΙΑ

ΘΑΝΑΤΟΣ

«Το για πάντα! Και το ποτέ πια! Είναι δυο φράσεις που το εκτόπισμά τους έχει τιμή απόλυτη και προορίστηκαν να τις μεταχειρίζεται ο άνθρωπος μόνο για το οριστικό γεγονός του θανάτου. Αυτόν τον πανικό φόβο μπροστά στο θάνατο είναι που δεν άντεξε ο άνθρωπος. Δε βρήκε τη βούληση να τον νικήσει. Να τον παραδεχτεί, να τον αναγνωρίσει. Να υποταχθεί ευγενικά και περήφανα στο αδυσώπητο φυσικό κα στο αδυσώπητο δίκιο του. Ελύγισε.Και ελύγισε επάνω ακριβώς στο σημείο της τροπής. Έτσι το τρόπαιο το επήρε ο θάνατος. Έβαλε πια τον άνθρωπο μπροστά και τον κυνηγά προτροπάδην. Και τούτος ο βερέμης τρέχει να του ξεφύγει. Αλλόφρονας, τυφλός, ανεμοπόδαρος.......

Δημήτρης Λιαντίνης

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

- Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε. Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και βοήθεια θα σωθεί.
Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Oταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω µόνο µε τη σκέψη, χαλάς την πνευµατική σου ατµόσφαιρα.
Ποιός ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλο; Κανείς. Όλοι ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας, για τον άλλο τίποτα.
- Έχεις δίκιο παπά μου !!!

ΤΟ ΚΡΟΥΣΣΑΛΙΔΑΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ

Είναι αλήθεια πως η πλειοψηφία του κόσμου πιστεύει ότι το πλεκτό κρουσσαλιδάτο μαύρο μαντήλι, το λεγόμενο σαρίκι, είναι ένα στοιχείο ταυτόσημο της ανδρικής παραδοσιακής κρητικής φορεσιάς.
Πόσοι, όμως, γνωρίζουν ότι το μαντήλι αυτό, με τα πυκνά κρόσσια που μοιάζουν με δάκρυα και το οποίο θεωρείται στις μέρες μας το χαρακτηριστικό κεφαλοκάλυμμα του Κρητικού, έκανε την εμφάνισή του το δεύτερο τέταρτο του 20ου αιώνα και επικρατεί τις τελευταίες μόλις δεκαετίες, ως ένα προϊόν της σύγχρονης βιοτεχνίας της λαϊκής τέχνης;
Αξίζει να τονίσουμε ότι, οι Κρήτες αιώνες πριν και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα φορούσαν στο κεφάλι τους, είτε το σπαστό κόκκινο φεσάκι με τη μακριά φούντα, όταν ντύνονταν με τη σκολινή φορεσιά τους, είτε τη μεγάλη μαντήλα χωρίς κρόσσια, συχνά πολύχρωμη, που ήταν μαύρη μόνο σε περίπτωση πένθους, και η οποία απέκτησε πολλές ονομασίες στο πέρασμα των αιώνων.
Γιάννης Τσουχλαράκης λαογράφος

http://www.youtube.com/watch?v=RqJRhCyjay8

ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΔΡΟΣΕΡΟ ΝΕΡΟ !!!

«Πως σου φάνηκε η ζωή, παππού;» ρώτησα μια μέρα ένα γέρο Κρητικό, εκατοχρονίτη, γεμάτο παλιές πληγές, τυφλό. Ζεσταίνονταν στον ήλιο, κουκουβιστός στο κατώφλι της καλύβας του. Ήταν περήφανος στ’ αυτιά, όπως λέμε στην Κρήτη. Δεν άκουε καλά και του επανέλαβα την ερώτηση:
-"Πως σου φάνηκε η μεγάλη σου ζωή, τα εκατό σου χρόνια, παππού;"
– "Σαν ένα ποτήρι δροσερό νερό" μου απάντησε.
- "Και διψάς ακόμα παππού;" Σήκωσε απότομα το χέρι.
- "Καταραμένος αυτός που πια δε διψάει" φώναξε. Αυτοί είναι οι Κρητικοί.
Οι Κρητικοί αυτοί έχουν τόσο εξοικειωθεί με το θάνατο που δεν τον φοβούνται πια. Υπέφεραν τόσο επί αιώνες, διαπίστωσαν τόσες φορές ότι ο ίδιος ο θάνατος δεν μπορεί να τους καταβάλει, που έφτασαν στη διαπίστωση ότι ο θάνατος είναι απαραίτητος για το θρίαμβο του ιδανικού τους, ότι στην κορυφή της απελπισίας αρχίζει η σωτηρία. Ναι, είναι δύσκολο να τη μασήσεις την αλήθεια. Αλλά οι Κρητικοί, σκληραγωγημένοι από τον αγώνα, λαίμαργοι για ζωή, την καταπίνουν σαν ένα ποτήρι δροσερό νερό.
Απόσπασμα από συνέντευξη του Ν. Καζαντζάκη στον Pierre Sipriot Γαλλική Ραδιοφωνία (Παρίσι), 6 Μαΐου 1955

Η ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ

Τι θέλει να πει αυτός εκεί- αναρωτιόμαστε- και κουνάει έτσι το χέρι του;

Οι χειρονομίες... ... έχουν εξαφανιστεί από τη ζωή μας, θρηνεί ο φιλόσοφος Τζόρτζιο Αγκάμπεν σε ένα δοκίμιό του για το θέμα. Κι όμως, είχαν κάποτε ένα νόημα. Έδειχναν αυτό το νόημα, όπως στον βωβό κινηματογράφο. Ώσπου σιγά σιγά έγιναν κι αυτές ακατανόητες, όπως ο καθημερινός μας λόγος.
Η αλήθεια... ... είναι πως πάντα ο άνθρωπος στεκόταν κάπως αμήχανος μπροστά στις χειρονομίες. Οι αρχαίοι συγγραφείς δεν έκρυβαν τη δυσφορία τους για τον άτακτο και ασυμμάζευτο τρόπο με τον οποίο οι ρήτορες χρησιμοποιούσαν διάφορα μέρη του σώματός τους. Ο Αριστοτέλης δεν είχε σε μεγάλη υπόληψη τις χειρονομίες, ούτε άλλωστε τον θεατρινίστικο τρόπο με τον οποίο αυτοί οι ρήτορες αλλοίωναν τη φωνή τους. Και όπως έλεγε ο Κικέρων, ο μεγαλύτερος πειρασμός στον οποίο συχνά υποκύπτει ένας ρήτορας είναι αυτές οι χειρονομίες.

φώτο: αρχές του 70 ο Σκουλάκης γνωστό πειραχτήρι της αγοράς του Καστελλιού σε ακατάλληλη χειρονομία και δίπλα του ο Αννουσάκης Γ.

Ο ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ

Χτύπησε ο μικρός τυμπανιστής ξανά, ηχεί στα αυτιά μου ο ρυθμός του, με κάνει να χαμογελώ και να χαίρομαι σαν μικρό παιδί.
- Κρίνεις με την καρδιά και η αγάπη σου βγαίνει σε όλους εμάς εδώ... Χαμογέλα, σε κάνει να λάμπεις.
........Και ο μικρός τυμπανιστής άρχισε να κτυπά ξανά και ξανά.
Και ξαφνικά ο ουρανός έγινε χαρτί, η θάλασσα μελάνι και τ' αστέρια οι δικές μου λέξεις. Έμειναν άραγε εκεί ψηλά, στα φανερά και μπορούν όλοι να τις διαβάσουν;.....

1968 Kαστέλλι απο αριστερά Σαμιώτης ,Τεκάκης και ο Δημήτρης Καρεφυλλάκης σε ρόλο ...τυμπανιστή.

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

...Η θεατρική παράσταση στο σχολείο αποτελεί την κορυφαία στιγμή έκφρασης των θεατρικών δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται μέσα στην τάξη και έξω απ' αυτή. Ενώ όμως κάποιες από τις προγενέστερες μορφές έχουν καθαρά παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, η θεατρική παράσταση συνιστά μια σύνθετη μορφή έκφρασης και επικοινωνίας των μαθητών, που επιδιώκει ταυτόχρονα να έχει μορφωτικό και καλλιτεχνικό στόχο.
ΦΩΤΟ: Μια μαθητική παράσταση του 50΄με τους τότε μαθητές Καρτσωνάκη Δημοσθένη, Τσιχλάκη Μιχάλη, Ξηρουχάκη Μιχάλη, Τσιχλάκη Ελένη και Μαζοκοπάκη Κατερίνα, με μια θεατρική σκηνή, όπου τα σκηνικά τα 'χει ζωγραφίσει ο Αγιογράφος Ιωάννης Αννουσάκης.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ

Την Κυριακή 22 Μαρτίου 2009, διοργανώνεται για τα μέλη του "Φωτογραφικό Ταξίδι", κοινή Φωτογραφική Εξόρμηση στην Κρήτη, και συγκεκριμένα στους Νομούς Ηρακλείου και Ρεθύμνης. Ανάλογα με την συμμετοχή, ενδέχεται να γίνει διήμερο, δηλαδή 21 και 22 Μαρτίου, ήτοι Σάββατο και Κυριακή.

Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες και στείλτε την απάντησή σας για το Φωτογραφικό Ταξίδι: http://tsoumpasphotogallery.ning.com/

ΤΟ ΤΣΑΓΚΑΡΙΚΟ ΚΑΙ Η ΚΟΡΔΕΛΙΑΣΤΡΑ

.....Πριν χρόνια, ο τσαγκάρης έφτιαχνε ο ίδιος από την αρχή τα παπούτσια και η κατασκευή τους ήταν εξολοκλήρου χειροποίητη. Επειδή δεν υπήρχαν κόλλες και μηχανές, τα παπούτσια ήταν ραφτά και καρφωτά. Σε αυτό το σημείο την δουλειά την αναλάμβανε η κορδελιάστρα. Στο τσαγκάρικο, ο χώρος που ήταν στημένος ο πάγκος του με όλα τα σύνεργα, ήταν ανοιχτό από ο πρωί μέχρι το βράδυ. Μάλιστα, τα παπούτσια φτιάχνονταν κατόπιν παραγγελίας του πελάτη, ο οποίος επέλεγε το σχέδιο της αρεσκείας του, μέσω των ειδικών φιγουρινιών. Για να τα κατασκευάσει ο τσαγκάρης αγόραζε το δέρμα. Τα δέρματα ήταν δύο ειδών, τα ψιλά που τα χρησιμοποιούσε για το πάνω μέρος του παπουτσιού και τα χοντρά, με τα οποία έφτιαχνε το κάτω μέρος, τις σόλες δηλαδή. Όταν ερχόταν ο πελάτης για να παραγγείλει ένα ζευγάρι παπούτσια, τον έβαζε ο τσαγκάρης να πατήσει πάνω σ’ ένα χοντρό πετσί κι εκεί μ’ ένα μολύβι, που το σάλιωνε προηγουμένως ζωγράφιζε το πέλμα του.

Ο Μανόλης Κουρτάκης πάνω στο τσαγκάρικο του και κάτω με την κορδελιάστρα, Μπικάκη, στην μηχανή.

ΑΚΡΟΠΟΛΗ - ΙΕΡΟΣ ΒΡΑΧΟΣ

Ο Ιερός Βράχος, το σύμβολο του πολιτισμού μας, φέρει μέσα του από τα βάθη των αιώνων συγκλονιστικά μυστικά. Μυστικά που αναδύονται μέσα από ζωντανές και αισθαντικές περιγραφές και αποκαλύπτουν την Ιερή του Δύναμη. Πρόκειται για το πιο ισχυρό ενεργειακό σημείο του πλανήτη! Η Ιερή Γεωμετρία της Ακρόπολης, οι υπόγειοι ναοί και τα κρυμμένα αγάλματα, οι Φύλακες μιας μυστικής Παράδοσης, οι θυσίες των ηρώων μας για την υπεράσπιση του Ιερού Βράχου αλλά και τα ανοσιουργήματα των ξένων κατακτητών,
η αδιαμφισβήτητη ελληνικότητά του, η μοναδική μυστικιστική σχέση των Ελλήνων με αυτόν, ξετυλίγονται, με συγκλονιστικές μαρτυρίες, άγνωστα ιστορικά στοιχεία και αποκαλυπτικές
φωτογραφίες που μας παρασύρουν σε ένα ταξίδι Αποκάλυψης, Μύησης, Γνώσης και Κάθαρσης...
Φώτο 1. το 1947 μια παρέα Καστελλιανών με φόντο τον Παρθενώνα και
Φώτο 2. μια φωτογραφία του 1925 με θέα τον ιερό βράχο, με το παπαΓιώργη Ρουκουνάκη.

ΛΟΥΣΑΚΙΑΝΟΣ ΣΥΡΤΟΣ

Ονομάζεται Συρτός γιατί τα βήματα είναι σεμνά, συρτά στο έδαφος και Λουσακιανός γιατί πρωτοχορεύτηκε στα Πατεριανά των Λουσακιών. Ο Συρτός έχει δώδεκα βήματα, εφτά
μπροστά και πέντε πίσω. Χορεύεται κυκλικά, με τα χέρια πιασμένα σε σχήμα λαβής ευθεία με τους ώμους. Πάντα το χορό τον ξεκινούσε άντρας, ο άρχοντας του σπιτιού, μετά έπιανε
η υπόλοιπη οικογένεια και στο τέλος (κουντούρα) ήταν πάλι άντρας. Ο μπροστινός έχει την ελευθερία κίνησης και τη δυνατότητα να αυτοσχεδιάζει κάνοντας κάποιες παραλλαγές
στα βασικά βήματα του χορού βρίσκοντας σε συνεχή επαφή με τη γη, έχει την δυνατότητα του αυθορμητισμού κάνοντας στροφές και τσακίσματα, ενώ τα τσαλίμια περιορίζονται στο
ελάχιστο. Στη συνέχεια ο πρωτοχορευτής (μπροστινός) καλούσε με μαντήλι την αρχόντισσα του σπιτιού. Η γυναίκα στον Κισαμίτικο αυτό συρτό κάνει την εμφάνιση της δυναμικά πιάνοντας συχνά μπροστά. Την διακρίνει η σεμνότητα, η μεγαλοπρέπεια και δίνει το βάρος στη χορευτική της έκφραση.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΝΤΑΡΑΚΙΑ

Περισσότερα στην δεξιά στήλη αλλά και στην προσωπική ιστοσελίδα του καλλιτέχνη

http://nikoskantarakias.blogspot.com/

ΤΟ ΖΩΟΠΑΖΑΡΟ

Μεγάλη Παρασκευή πρωί το παλιό Καστέλι πλημμύριζε από κόσμο. Στη Σκαλίδη οι "γαμπροί από νωρίς σολάτσαραν περιμένοντας τις "νύφες" και στον παράλληλο της γινόταν το μεγάλο ζωοπάζαρο.
Προϊόντα κάθε είδους έβρισκε κανείς στην Σκαλίδη. Δημητριακά, Όσπρια, γαλακτοκομικά, κρέατα, μέλι, φρούτα, λαχανικά, μαλλί, δέρματα, εργαλεία εποχής, είδη ρουχισμού,
παπούτσια. Μερικά μέτρα νοτιότερα στο ζωοπάζαρο, βόδια, κατσίκες, πρόβατα, πουλερικά, γουρούνια, γαϊδούρια, άλογα, και πρόβατα πωλούνταν, αγοράζονταν και σφάζονταν
επιτόπου.
Το θυμάμαι στα τελειώματα του.
Σήμερα μόνο στις Βουκολιές αναβιώνει πάλι την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί.
Στην φωτογραφία μας το Καστέλλι το 1940 στο ζωοπάζαρο.

ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΑ

Τον Μάρτιο μήνα, με την επίκληση του Ταξιάρχη Μιχαήλ του Παρνομίτη ξεκινούσαν οι προετοιμασίες των σφουγγαράδων για το πολύμοχθο ταξίδι στα παράλια της Μεσογείου.
Οι ετοιμασίες κρατούσαν πάνω από δύο μήνες (Φεβρουάριο - Μάρτιο).
........Η επεξεργασία του σφουγγαριού αρxίζει αμέσως μετά την εξαγωγή του από τη θάλασσα, διότι το ζώο πεθαίνει πολύ γρήγορα και η αποσύνθεση που ακολουθεί με αποτέλεσμα την καταστροφή του σφουγγαριού. Με ποδοπάτημα και πλύσιμο με θαλασσινό νερό αφαιρείται το σώμα του ζώου. Αφαιρούνται ξένα σώματα (άμμος, πέτρες, διάφορα μικρόζωα, καρκινοειδή και οστρακοειδή που συμβιώνουν πάνω του). Ύστερα αφήνονται στον ήλιο να πεθάνουν και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία. Περασμένα σε αρμαθιές ρίχνονται στη θάλασσα τη νύχτα όπου με τα κύματα ξεπλένονται από τα υπολείμματα της μεμβράνης. Στη συνέχεια, ανασύρονται από τη θάλασσα, στύβονται και απλώνονται στον ήλιο για να στεγνώσουν. .......... Στα τέλη Σεπτέμβρη ο σφουγγαράς γύριζε στο σπιτικό του.

1972 στο υπό κατασκευή λιμάνι μας Καλύμνιοι σφουγγαράδες με τα σφουγγάρια τους.

ΠΕΡΙΤΕΧΝΑ ΤΕΜΠΛΑ

....Το “Χάτι Χουμαγιούμ”, που υπέγραψε ο σουλτάνος το 1856, επιτρέποντας στους Κρητικούς να ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, πυροδότησε ένα οργασμό ναοδομίας σε ολόκληρη την Κρήτη.
Οι παλιοί μαστόροι ξαναβγάλανε από τις κασέλες τα εργαλεία και τα σκαρπέλα και πέσανε στη δουλειά…«Μεθαύριο θα αρχίσουμε να πελεκούμε το σταυρό του τέμπλου», είπε με σοβαρό ύφος στον παραγιό του ο πρωτομάστορας νιταδώρος (ξυλογλύπτης), καθώς έκανε τις τρύπες πάνω στο ανθιβόλιο (στάμπο). «Για τούτο να ξέρεις πως αύριο είναι μέρα νηστείας». Με τέτοια ευλάβεια και ταπεινότητα δημιουργούσαν τα αριστουργήματά τους εκείνοι οι πρωτομάστορες, που είχαν κληρονομήσει μια τέχνη παλιά που ερχόταν από το Βυζάντιο και την ένιωθαν αγιασμένη.
Η ξυλογλυπτική των τέμπλων ήταν μια περίπλοκη δουλειά που απαιτούσε πολύ μόχθο και κυρίως πολλή υπομονή. Ο πρωτομάστορας με τους βοηθούς έπρεπε να αναζητήσουν αρχικά τα κατάλληλα ξύλα από ευθυτενείς κορμούς κυπαρισσιών, τους οποίους έκοβαν το Γενάρη στη λίγωση του φεγγαριού.
Ακολουθούσαν η αποφλοίωση -“ξεχόντρισμα”-με τα σκεπάρνια, η αποξήρανση σε στεγασμένο χώρο, το σκίσιμο και ο τεμαχισμός με πριόνια. Έπειτα πότιζαν τα ξύλα με ελαιόλαδο ή λινέλαιο και τα πλάνιαραν με τη ρουκάνα.

Μέγας μάστορας της Κισάμου ήταν ο αξέχαστος Βιολάκης.

Ο Α. ΣΚΑΛΙΔΗΣ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ...ΣΚΑΛΙΔΗ

Ήρωας λέγεται ο άνθρωπος που είναι ανώτερος από τους άλλους σε ανδρεία, γενναιότητα, τόλμη, θάρρος και αυτοθυσία. Ο ήρωας στην αρχαιότητα ήταν μυθικό πρόσωπο, κάτι μεταξύ θεών και ανθρώπων, υπεράνθρωπος, ημίθεος, όπως ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Αχιλλέας, ο Περσέας.......ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΣΚΑΛΙΔΗΣ.

1985 Φεύγει από την αγορά του Καστελιού η προτομή του Σκαλίδη, που είχε και έχει το όνομα του και "μεταναστεύει" ανατολικά του δημαρχείου. Ένας από τους ήρωες της Κισάμου.

ΣΩΜΑΡΑΔΕΣ

Η κατασκευή του ξύλινου σκελετού ήταν η κύρια τέχνη του σωμαρά, που απαιτούσε μεγάλη επιδεξιότητα, γιατί όλα τα κομμάτια, που τον αποτελούσαν, πελεκούνταν με το περίφημο ελαφρό και υπερβολικά κοφτερό σκεπάρνι του σωμαρά και μάλιστα τόσο λεπτά και τέλεια ώστε δεν διακρίνονταν καμιά πελεκισματιά σε κανένα κομμάτι του ξύλου του σκελετού. Την επιδέξια και λεπτή αυτή δουλειά ο σωμαράς την έκανε καθιστός σ ένα ιδιότυπο μπάγκο, που στο πίσω μέρος είχε το κάθισμα του σωμαρά, το οποίο προχωρούσε και έκλεινε τριγωνικά με κατάληξη στην κανονική απόσταση στο ορθό κουτσούρι, πάνω στο οποίο ο σωμαράς έκανε όλες τις πελεκάνικες δουλειές του. Τον ξύλινο σκελετό του σωμαριού αποτελούσαν τα δυο πισινά και τα δυο μπροστινά μεριά, τα οποία συνέδεαν οι έξη σπάθες τρεις από την κάθε μεριά. Τα δυο πισίνα μεριά σχημάτιζαν στην κορφή οξυγώνια καμάρα και συνδέονταν μεταξύ τους περαστά δηλ. το ένα έφερε ανοιγμένη λοξή μακρόστενη τρύπα απ όπου περνούσε εφαρμοστά αντίστοιχο πελέκημα στην άκρα του άλλου.

Στις φωτογραφίες μας ο Μύλωνάκης Π. (πάνω) και ο Κοκοτσάκης Νίκος. απο τον Δραπανιά (κάτω).

TO ΠΗΛΗΚΙΟ

Το "σήμα κατατεθέν" των δεκαετιών του 50΄ και 60΄

Το σχολικό τσόχινο πηλήκιο ήταν ένα αληθινό έργο τέχνης, βέβαια μιας άλλης εποχής και φέρνει νοσταλγικές σκέψεις μόνο σε όσους το φορέσαμε στα νεανικά τους χρόνια. Το κοσμούσαν η κίτρινη κορδέλα (σιρίτι) και τα γράμματα Γ. Κ. (Γυμνάσιο Καστελίου) εκατέρωθεν τής «σοφής» κουκουβάγιας και από κάτω ο αριθμός του μαθητολογίου. Με αυτόν τον τρόπο, ο παιδονόμος (επιστάτης) παίρνοντας αυτόν τον αριθμό, ανακάλυπτε την επόμενη μέρα τον ζόρικο μαθητή........Και το πηλήκιο δυστυχώς ήταν υποχρεωτικό να φοριέται όλες τις ώρες.

Στην φωτογραφία μας μαθητές του Γυμνασίου Κισάμου το 1948!!

Ο ΣΤΕΦΑΝΗΣ

Η λέξη μαγκιά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού λεξιλογίου. Απαντάται παντού, στον γραπτό και στον προφορικό λόγο, και συνήθως αποτελεί εκδήλωση εξυπνάδας και κουτοπονηριάς. Ο Μπαμπινιώτης λέει ότι μαγκιά σημαίνει η νταηλίδικη συμπεριφορά, η ψευτοπαλικαριά και η ικανότητα να πετυχαίνει κανείς αυτό που θέλει. Στην προπολεμική περίοδο, στα χρόνια της παράγκας, της φασολάδας και του κρεμμυδιού, ο μάγκας -άρα και οι μαγκιές που έκανε- ήταν η επιτομή του ανδρισμού. Θα τολμούσα να πω, ήταν το λαϊκό ανδρικό πρότυπο. Βαρύς, με μακρύ μουστάκι, με ελαφρώς κυρτωμένους ώμους και περίεργο περπάτημα, με παπούτσια με γυρισμένες μύτες και το κομπολόι ανά χείρας ήταν το αμόρε του λαϊκού γυναικείου πληθυσμού. Αργότερα το όνομα του μάγκα συνδέθηκε με την κουλτούρα του ρεμπέτικου, για να εξανεμιστεί ως ανδρικό μοντέλο στις μέρες μας σε τέτοιο βαθμό, ώστε να παραμείνει παραφθαρμένη εννοιολογικά μόνον η λέξη μαγκιά. Θα θυμάστε ίσως τους στίχους του Μανώλη Ρασούλη:
«Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο, με μάγκικο σαλπάρανε με ναργιλέ σβησμένο...».

ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΤΑ ...........Η ΜΠΑΝΤΑ

Το πρώτο μουσικό σχήμα στην Κίσαμο που δημιουργείται ήταν η Φιλαρμονική. Η Φιλαρμονική μας, αποτελούνταν από ερασιτέχνες μουσικούς του Γυμνασίου. Με την πάροδο των χρόνων ο Σεβασμιότατος Ειρηναίος την πήρε στα ιδρύματα της και τις προσέφερε την πρώτη αίθουσα κάτω από τον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, τους έραψε και τα πρώτα ρούχα και βασικά την καθιέρωσε στην κοινωνία του Καστελλιού.

Σήμερα λειτουργεί και χρηματοδοτείται από τον Δήμο και χάρις τις φιλότιμες προσπάθειες του Σπύρου Κουτσιγιαννάκη είναι αξιοθαύμαστη και αξιοζήλευτη.

Παρουσιάζει σημαντικό έργο προσφέροντας στον πολιτισμό της Κισάμου, συμμετέχοντας σε εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου, Εθνικές Επετείους, συναυλίες για το πολιτιστικό καλοκαίρι.

ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

.......η λέξη «κούλουμα» προέρχεται από το λατινικό «cuuiulus», που εκτός από σωρός σημαίνει επίσης και αφθονία, αλλά και τέλος. Τα Κούλουμα εκφράζουν, δηλαδή, τον επίλογο της Αποκριάς.
Από εδώ και στο εξής εγκράτεια και σωφροσύνη εν όψει της αγιότητας του Πάσχα. Ξημέρωσε μία Δευτέρα αλλιώτικη από τις άλλες. Μια Δευτέρα «καθαρή», που λέγεται έτσι γιατί καθαρίζουμε την κουζίνα και το σώμα μας από τα λίπη, μιας και είναι η αρχή της Σαρακοστής, η αρχή της Νηστείας για εμάς τους Χριστιανούς Ορθόδοξους μέχρι τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα.
Είναι η μέρα που οι οικογένειες μαζεύονται με τα παιδιά και τους φίλους τους για να πετάξουν χαρταετούς και να απολαύσουν ένα μενού παραδοσιακών πιάτων.

Οι Έλληνες, ως φημισμένοι καλοφαγάδες, συνήθως τρώμε συγκεκριμένα είδη θαλασσινών την Καθαρή Δευτέρα. Λαχταριστές νηστίσιμες λιχουδιές όπως χταποδάκι, καλαμαράκια, μύδια και γαρίδες, μια μεγάλη ποικιλία λαχανικών τουρσί, ειδικά μικρές πράσινες πιπεριές, καρότα και κουνουπίδι, ελιές και σαλάτες, που φαίνεται να έχουν δημιουργηθεί ειδικά για το μοναδικό ψωμί της ημέρας, τη λαγάνα. Οι σαλάτες είναι φυσικά και αυτές νηστίσιμες, όπως η ταραμοσαλάτα. Όσο για επιδόρπιο, νηστίσιμος χαλβάς και κουλουράκια στη διάθεσή μας.
Κάθε χρόνο η παράδοση, την οποία ακολουθούμε πιστά χωρίς κανένα ενδοιασμό, κυριαρχεί στις επιλογές του μενού. Το καλαθάκι σας λοιπόν, τον χαρταετό σας, λίγο κρασάκι και πάμε για εξοχή!

Το μικρό λιμανάκι του Καστελλιού ήταν πάντα ο τόπος που οι παλιοί Καστελλιανοί πήγαιναν την Καθαρά Δευτέρα, κάνοντας και την βαρκάδα τους μετά το φαγητό.
Καλή Σαρακοστή σε όλους!

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ότι και να 'χει ο Κρητικός
με λόγια δεν το λέει,
με μαντινάδες χαίρεται,
με μαντινάδες κλαίει!"

"Κίσαμος μάνα τσ' αρχοντιάς
ο κόσμος σου ζηλέυει,
γι' αυτό κι ο ήλιος καθ' αργά
κοντά σου βασιλεύει!"

"Αγάπη γέλιο κι αντριγιά τρία καλά στην Κρήτη που σβήνουν πίκρες βάσανα πόνο καημό και λύπη"
"Ούλος ο κόσμος απ' τη μια κ' η Κρήτη από την άλλη, ω, την μπαντέρμη ζυγαριά, στην Κρήτη γέρνει πάλι"

www.mantinades.gr/ http://www.krassanakis.gr/ http://mymantinades.blogspot.com/ www.mantinada.gr/