Αγαπώ τις βάρκες. Τις αγαπώ γιατί είναι γένους θηλυκού. Βάρκες νιες, με φρεσκάδα, λυγερόκορμες, με σωστές αναλογίες ή όχι, με καμπύλες και ισιάδες, μακρόστενες ή «στρογγυλές», σοβαρές ή αστείες, συχνά τσαχπίνες, βολικές ή άβολες, σπάνια ασουλούπωτες, οικείες ή απόμακρες, παράξενες και απλές, συχνά «απλοϊκές», βάρκες παλιές και γηραιές, φτιασιδωμένες ή όχι, γουστόζικες, αλλά μερικές απόμαχες, εγκαταλελειμμένες, παροπλισμένες, ξεχασμένες, παρά τα όσα προσέφεραν. 
Βάρκες αμόλυντες και άσπιλες, ατίθασες, δύσκολες ή υπάκουες, σφριγηλές και ακμαίες, δυσκίνητες ή ευκίνητες, όμορφες, ωραίες, αλλά ποτέ άσχημες. Πάντα ξεχωριστές, πάντα θηλυκές, όμορφες και χαριτωμένες, ονειρεμένες. Βάρκες μικρές και μεγάλες, διαφορετικά σχήματα, άλλες διαστάσεις, χρώματα ζωηρά, άλλοτε μουντά. Χρώματα διαφορετικά, ένα ουράνιο τόξο. Μπλε και κόκκινα, λευκά και ωχρόλευκα, κίτρινα και ωχροκίτρινα, πράσινα και μενεξεδένια, βυσσινί και σταχτί, κανελί, χρυσωπό, λαδί και μολυβί, μενεξεδένιο και ταγαλί, χρώματα και αποχρώσεις. απο την σελίδα www.ithacos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου