Επάτησα στα γερατεια το πρώτο σκαλοπάτι
κι ένιωσ' αμέσως στη ζωή να με πειράζει κάτι.
Κομάρες εις τα γόνατα, στην κεφαλή ζαλάδα,
τα κόκαλα μου στο κορμί να με πονούν αράδα.
Aνήφορο κατήφορο να μη μπορώ να βγάλω,
το 'να μου δόντι να πονεί και να μου βγαίνει τ' άλλο
Τα μάτια μου μικράνανε κι όσο κι ανέ γρυλλώνω,
δεν το θωρώ το όμορφο να το ποκαμαρώνω.
Και συνεχώς βάζω γυαλιά κι αλλάσσω τό ’να τ’ άλλο,
ούτε με τό ’να συντηρώ ούτε θωρώ με τ’ άλλο.
Και μού ’ρχεται και τα γυαλιά να πιάσω να τα σπάσω,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου