"Μια μέρα, καθώς προσπαθούσα να σχεδιάσω τον Παρθενώνα με την βοήθεια της camera obscura, ο Δισδάρης (Τούρκος στρατιωτικός διοικητής της Ακρόπολης), έκπληκτος από το φαινόμενο που αντίκριζαν τα μάτια του, με ρώτησε με φανερή ανησυχία τι σκάρωνα πάλι με την παράξενη αυτή μηχανή. Επιχείρησα να του το εξηγήσω, τοποθετώντας ένα άσπρο φύλλο χαρτιού και βάζοντας τον να κοιτάξει πίσω από τον σκοτεινό θάλαμο. Μόλις όμως είδε το ναό να αντανακλάται αμέσως πάνω στο χαρτί, με όλες του τις γραμμές και τα χρώματα, φαντάστηκε ότι μπόρεσα να πετύχω αυτό το αποτέλεσμα χάρη σε κάποια μαγική διαδικασία... Όπως ξανακοίταζε μέσα στο σκοτεινό θάλαμο με επιφυλακτικότητα και δισταγμό, έτυχε να περάσουν μερικοί από τους στρατιώτες του μπροστά από το θαμπόγυαλο της μηχανής. Τότε ο κατάπληκτος Δισδάρης τους είδε να περπατούν πάνω στο χαρτί, έγινε έξω φρενών και, αφού με αποκάλεσε γουρούνι, διάβολο και Βοναπάρτη, μου είπε ότι, αν ήθελα, μπορούσα να αποσπάσω από την Ακρόπολη και το ναό και τις πέτρες (!), αλλά δε θα μου επέτρεπε ποτέ να κλείσω με μάγια τους στρατιώτες του μέσα στο κουτί μου. Όταν διαπίστωσα ότι κάθε προσπάθεια να αντιμετωπίσω την άγνοιά του ήταν μάταιη, άλλαξα τόνο και του είπα πως, αν δε με άφηνε ήσυχο θα έβαζα τον ίδιο μέσα στο κουτί μου, από όπου πολύ δύσκολα θα τα κατάφερνε να ξαναβγεί. Ο πανικός του έγινε τότε αισθητός. τραβήχτηκε αμέσως και στο εξής με κοίταζε με ανησυχία ανάμεικτη με κατάπληξη. Από τότε, κάθε φορά που με έβλεπε να ανεβαίνω στην Ακρόπολη, απέφευγε να με πλησιάζει και δε με ξαναενόχλησε ποτέ."Η φωτογραφία γεννήθηκε όταν διάφοροι εφευρέτες κατόρθωσαν να φτιάξουν τις πρώτες πλάκες από χλωριούχο άργυρο, που είχε την ιδιότητα να μαυρίζει όταν έπεφτε επάνω του το φως.
Πλατεία Τζανακάκη στις αρχές του αιώνα μας! Για περισσότερη ευκρίνεια πατήστε στην φωτογραφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου