Ο ΞΕΓΝΟΙΑΣΤΟΣ

“Εδά και κάμποσους χρόνους ο Κρητικός έπαψε να λαγοκοιμάται στη Μαδάρα με τ’άρματα στο πλάϊ ντου. Ξέγνοιαστος θέτει στ’απαλό ντου στρώμα, τάξε πως στειρέψανε οι πίβουλοι και οι κουρσάροι. Κι έτσι αποστραβωμένος ο έρμος δε θωρεί τον μασκαρεμένο κατακτητή, που ωσάν και τον όφη ουλημερίς σέρνεται στα πόδια ντου. Και τ’ορμηνεύγει ήντα να τρώει, να πίνει, να φορεί, ήντα λογής να μιλεί και να γλεντίζει. Και άρχοντα τονε κάνει στο σπιτικό ντου και φαμέγιος ντου καταστένεται. Θεριό που δεν παλεύγεται με τουφέκια και σπαθιά. Την κεφαλή να του κόψεις, η ουρά θα τυλιχτεί στο λαιμό σου. Το κορμί να του κάψεις, η φωθιά θα γαήρει να σε κάψει. Άλλο δε σ’απομένει Κρητικέ, όξω να το κάψεις με το φώς του πολιτισμού σου. Τη μουσική, τα τραγούδια, τσι χορούς, την εμιλιά, τη θρησκεία και τα χούγια σου. Απού φέγγει πλιά’που δέκα ήλιους. Και τσ’οχθρούς σου αμπώθει στα γκρεμνά και στα φαράγγια. Ώς το’καμες, όντε δε φελούσαν τ’άρματα ουλωνώ απ’εβουλήθησαν να σε μαγαρίσουν. Βάνε αντισκάρι όντε γροικάς «αναβίωση», «αναπαράσταση», «αναπαλαίωση», «διασκευή». Κι αυτά λόγια του όφη!”
http://www.cretan-music.gr/