ΣΩΜΑΡΑΔΕΣ

Η κατασκευή του ξύλινου σκελετού ήταν η κύρια τέχνη του σωμαρά, που απαιτούσε μεγάλη επιδεξιότητα, γιατί όλα τα κομμάτια, που τον αποτελούσαν, πελεκούνταν με το περίφημο ελαφρό και υπερβολικά κοφτερό σκεπάρνι του σωμαρά και μάλιστα τόσο λεπτά και τέλεια ώστε δεν διακρίνονταν καμιά πελεκισματιά σε κανένα κομμάτι του ξύλου του σκελετού. Την επιδέξια και λεπτή αυτή δουλειά ο σωμαράς την έκανε καθιστός σ ένα ιδιότυπο μπάγκο, που στο πίσω μέρος είχε το κάθισμα του σωμαρά, το οποίο προχωρούσε και έκλεινε τριγωνικά με κατάληξη στην κανονική απόσταση στο ορθό κουτσούρι, πάνω στο οποίο ο σωμαράς έκανε όλες τις πελεκάνικες δουλειές του. Τον ξύλινο σκελετό του σωμαριού αποτελούσαν τα δυο πισινά και τα δυο μπροστινά μεριά, τα οποία συνέδεαν οι έξη σπάθες τρεις από την κάθε μεριά. Τα δυο πισίνα μεριά σχημάτιζαν στην κορφή οξυγώνια καμάρα και συνδέονταν μεταξύ τους περαστά δηλ. το ένα έφερε ανοιγμένη λοξή μακρόστενη τρύπα απ όπου περνούσε εφαρμοστά αντίστοιχο πελέκημα στην άκρα του άλλου.

Στις φωτογραφίες μας ο Μύλωνάκης Π. (πάνω) και ο Κοκοτσάκης Νίκος. απο τον Δραπανιά (κάτω).