Ο ΜΠΑΡΜΠΕΡΗΣ

........ Με το μάτι να γυαλίζει επικίνδυνα ο κουρέας σήκωσε το στήριγμα κεφαλιού της καρέκλας και έσπρωξε με ορμή το κεφάλι μου να ακουμπήσει πάνω του. Κατόπιν άρπαξε την ξυριστική λεπίδα, κατέπνιξε με δυσκολία τους πολεμικούς αλαλαγμούς που ήθελε να βροντοφωνάξει και "επιτέθηκε" με μένος στο αξύριστο πρόσωπό μου. Η μάχη ήταν εκ των πραγμάτων άνιση και τα γένια μου δεν είχαν καμία τύχη απέναντι σε αυτό....... σε λίγο όλα τελείωσαν. Εκεί που έκανα να ανασηκώσω ο αφελής το κεφάλι μου, ο "μπαρμπέρης " το έσπρωξε πάλι πίσω και άρχισε να ψεκάζει το πρόσωπό μου με μία από τις πρώτες λοσιόν προσώπου που επινόησε ο άνθρωπος. Πήγα να φωνάξω αλλά σώθηκα όταν άκουσα το "Έτοιμος! Με γεια!"